به نقل از «مهر»

روایت ناگفته های سریال «سربداران» در موزه سینما

تاریخ انتشار: ۲۳ تیر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۴۸۶۷۲۱

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابط عمومی موزه سینما، موزه سینمای ایران در ادامه انتشار سلسله نشست‌های تاریخ شفاهی خود به مناسبت زادروز محمدعلی نجفی فیلمنامه نویس و کارگردان بخش‌هایی از گفتگوی تاریخ شفاهی این هنرمند که مربوط به سربداران است را منتشر کرده است.

محمدعلی نجفی درباره نقش قاضی شارح در سربداران گفت: کیهان رهگذار (مشاور کارگردان) بازی مهدی هاشمی را در نمایش «دایره زنگی قفقاز» به کارگردانی داریوش فرهنگ دیده بود و این نقش را برای او درنظر داشت و برای نقش شیخ حسن جوری هم سعید نیک پور و پرویز پورحسینی را درنظر داشتند که هیچ کدام نشد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی ادامه داد: در مورد قاضی شارح با توجه به اینکه این نقش بسیار جدی بود مهدی هاشمی را برای این نقش مناسب ندیدم و تنها گزینه‌ام علی نصیریان بود زیرا چهره‌اش هم مثبت و هم منفی بود که خوشبختانه آقای نصیریان هم پذیرفت.

نجفی با بیان اینکه برای نقش شیخ حسن جوری هم خیلی‌ها را در نظر داشتیم و تست کرده بودیم، خاطرنشان کرد: حتی علی نصیریان برای این نقش بیژن امکانیان را به ما پیشنهاد داده بود .من بازی‌های امین تارخ را در تئاترهای دانشگاه تهران دیده بودم به همین دلیل از او برای نقش محمدبیک دعوت کردیم. یادم می‌آید من و تارخ در اتاقی که مربوط به اکبر عالمی بود روبروی هم نشسته بودیم در بیرون از اتاق اتفاقی افتاد و به خاطر سر و صدا امین تارخ برگشت و پنجره را نگاه کرد. بعد از اینکه کمی باهم صحبت کردیم به او گفتم اجازه بدهید من کمی فکر کنم و برای نقش محمدبیک به شما خبر می‌دهم. بعد از اینکه او رفت کیهان رهگذر را صدا کردم و به او گفتم تارخ برای نقش شیخ حسن بسیار مناسب است. او تعجب کرد و به من گفت این یک جوان خوشتیپ امروزی است و برای نقش شیخ حسن مناسب نیست. به او گفتم پس یک کاری انجام بدهیم انتخاب نقش شیخ‌ها برعهده من و بقیه را تو انتخاب کن.

وی خطاب به فریدون جیرانی که با او گفتگو می‌کرد، گفت: همانطور که می‌دانید سینما تصویر است و حالت‌های صورت در آن بسیار مهم است. دلیل انتخاب فیروز بهجت‌ محمدی برای نقش طغای صدای خاص و صورت او بود ضمن اینکه نقش‌های او در تئاترهای عباس جوانمرد را هم دیده بودم. البته این نکته را هم باید یادآور شوم که انتخاب اول من برای نقش طغای، محمد مطیع بود. وقتی بیژن محتشم( گریمور) به من گفت بهجت محمدی تُرک است و به درد این نقش نمی‌خورد در پاسخ به او گفتم چیزی به نام طراحی وجود دارد که از آن طغای می‌سازد.

نجفی درباره انتخاب افسانه بایگان برای نقش ترکان خاتون نیز توضیح داد: برای ترکان خاتون هم از تعداد بسیار زیادی تست گرفتیم تا به افسانه بایگان که یک دختر 19 ساله بود رسیدیم . یادم می آید در تابستان سال 60 به او گفتم کفش‌هایش را دربیاورد و در ریگ‌های گرم بدود و با او تمرین شمشیربازی کردم و سر همان تمرین‌ها دست من زخمی شده و تا به امروز جایش باقی مانده است. بینی او فرم خاصی داشت به همین دلیل به اکبر عالمی گفتم از او عکس بگیرید وقتی عکس‌ها چاپ شد نظرش را پرسیدم و او گفت فرم بینی اش به طبیعی تر بودن نقش کمک می‌کند و گزینه مناسبی است و بدین ترتیب او را برای نقش ترکان خاتون انتخاب کردیم.

این کارگردان پیشکسوت سینما و تلویزیون خاطرنشان کرد: یادم می‌آید به پدر افسانه بایگان گفتم دختر شما را برای نقش ترکان خاتون انتخاب می‌کنم اما شرط دارم؛ اینکه دختر شما در طول فیلمبرداری از ابتدا تا انتها باید حضور داشته باشد و خوراک ، رفت و آمد همه باید زیر نظر ما باشد که او هم پذیرفت و در نهایت از خودش و پدرش رضایتنامه گرفتیم و قرارداد بستیم.

کد خبر 5538137 علیرضا سعیدی

منبع: مهر

کلیدواژه: موزه سینما محمد علی نجفی سریال ایرانی تئاتر ایران فیلم کوتاه هنرمندان تئاتر کارگردان تئاتر کنسرت موسیقی عید غدیر خم عکاسی حوزه هنری بازیگر سینما فیلم سینمایی جشنواره فیلم شهر درگذشت چهره ها فیلم هناس تالار وحدت ترکان خاتون او گفتم برای نقش

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۴۸۶۷۲۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تجربه سینما ترس، ترسناک‌ترین در ایران

سینما ترس یا اتاق تماشای فیلم‌های ترسناک، مکانی است که با دقت طراحی شده تا تجربه‌ای هیجان‌انگیز و مرموز را برای بازدیدکنندگان به ارمغان آورد. دیوار‌ها معمولاً با پوستر‌های کلاسیک و مدرن فیلم‌های وحشت آراسته شده‌اند، ایجاد فضایی تاریک و نیمه تار با نورپردازی مهتابی که هر گوشه‌ای از اتاق را به‌آرامی روشن می‌کند. صدا‌های زمینه‌ای مانند وزوز باد، جیرجیر درب‌های قدیمی و گهگاه صدای جیغ زننده، حس تنش و اضطراب را تقویت می‌کند.

به گزارش روزیاتو، صندلی‌ها به‌گونه‌ای طراحی شده‌اند که راحتی و درعین‌حال، حس حبس‌شدگی را به تماشاگران القا می‌کنند، و این امر باعث می‌شود که تجربه تماشای فیلم بسیار فراگیر و واقع‌گرایانه‌تر به نظر برسد. این اتاق، مکانی است که واقعیت و خیال به شکلی درهم‌تنیده شده‌اند تا یک تجربه بی‌نظیر و به‌یادماندنی را خلق کنند.

سینما ترس: وحشت در دل نمایش

سینما ترس جذابیت خاصی دارد؛ زیرا به تماشاگران امکان می‌دهد که حدود احساسات خود را در محیطی کنترل‌شده بیازمایند. این نوع سینما با ترکیبی از دکوراسیون ترسناک، افکت‌های صوتی و بصری مهیج و داستان‌های پرتنش، فضایی ایجاد می‌کند که تماشاگران را به‌شدت درگیر کرده و حس هیجان و کنجکاوی را در آن‌ها برمی‌انگیزد.

برای بسیاری، لذت‌بردن از فیلم‌های ترسناک در چنین محیطی فرصتی است برای فرار از واقعیت و تجربه حس‌هایی که در زندگی روزمره کمتر به آن‌ها پرداخته می‌شود. علاوه بر این، ماجراجویی در مواجهه با ترس‌ها و دیدن چگونگی برخورد دیگران با موقعیت‌های مشابه می‌تواند بسیار آموزنده و سرگرم‌کننده باشد. این تجربه‌ها نه‌تن‌ها از نظر فردی بلکه به‌عنوان یک فعالیت اجتماعی نیز جذاب است، زیرا افراد می‌توانند واکنش‌های یکدیگر را در شرایط ترسناک مشاهده کنند و این امر به تعمیق پیوند‌های میان آن‌ها کمک می‌کند.

جو سینما ترس چگونه است؟ چه اتفاقاتی رخ می‌دهد؟

تجربه سینما ترس همچنین به ما اجازه می‌دهد تا با ترس‌های نهفته خود مواجه شویم و آن‌ها را در محیطی امن و کنترل‌شده مدیریت کنیم. این فرایند می‌تواند تأثیرات روان‌شناختی مثبتی داشته باشد، چرا که با یادگیری برخورد با ترس‌ها، می‌توانیم در موقعیت‌های استرس‌زای واقعی نیز با اعتمادبه‌نفس بیشتری عمل کنیم. فیلم‌های ترسناک و سینما ترس با ایجاد هیجان در کنار ترس، نوعی رهایی عاطفی را فراهم می‌کنند که می‌تواند بسیار رهاکننده و لذت‌بخش باشد.

علاوه بر این، سینما ترس به‌عنوان یک پدیده فرهنگی عمیق‌تر از یک سرگرمی ساده عمل می‌کند. این نوع سینما به طرف‌داران اجازه می‌دهد تا به‌گونه‌ای خلاقانه با مفاهیم مرگ، بقا و ماوراءالطبیعه کنار آیند. فیلم‌های ترسناک غالباً نماد‌ها و تم‌هایی را شامل می‌شوند که به بینندگان فرصت می‌دهند در مورد موضوعات بنیادین انسانی مانند اخلاق، قدرت، و هویت تفکر کنند.

این عمق فکری، تجربه تماشای فیلم در سینما ترس را به یک ماجراجویی فکری تبدیل می‌کند که فراتر از ترس و هیجان سطحی است؛ بنابراین، سینما ترس به‌عنوان یک محفل اجتماعی که در آن افراد می‌توانند احساسات و افکار خود را به اشتراک بگذارند و درباره آن‌ها بحث کنند، عمل می‌کند، و این خود باعث تقویت ارتباطات انسانی و فهم عمیق‌تری از تجربه انسانی می‌شود.

چه اتفاقاتی ممکن است رخ دهد؟

وقتی صحبت از تجربه سینما ترس می‌شود، مجموعه‌ای از اتفاقات و تجربیات مختلف درهم‌تنیده می‌شوند که با هدف افزایش هیجان و ترس طراحی شده‌اند:

پخش فیلم‌های ترسناک:

فیلم‌هایی با داستان‌های متنوع که شامل عناصر وحشت، معما، و تعلیق هستند، پخش می‌شوند. این فیلم‌ها ممکن است شامل داستان‌هایی درباره ارواح، موجودات فراطبیعی، قاتلین زنجیره‌ای یا سناریو‌های بقاء در شرایط سخت باشند.

تأثیرات صوتی و بصری:

اتاق‌های سینما ترس اغلب با سیستم‌های صدای پیشرفته و تأثیرات بصری همچون نورپردازی مخصوص، دود و حتی افکت‌های خاص مانند تکان دادن صندلی‌ها تجهیز می‌شوند تا تجربه‌ای واقع‌گرایانه‌تر ایجاد کنند.

دکوراسیون تم‌دار:

دیوار‌ها و فضای داخلی سینما معمولاً با تم‌های وحشت‌آور طراحی می‌شوند، مانند اتاق‌های تاریک با تصاویر و مجسمه‌های ترسناک که فضایی مضطرب و مرموز ایجاد می‌کنند.

واکنش‌های تماشاچیان:

بخشی از تجربه سینما ترس، تماشای واکنش‌های دیگران در هنگام تماشای فیلم است. فریادها، پریدن از جا، و حتی خنده در مواقع ترسناک، بخشی از تجربه اشتراکی است که می‌تواند ترس را کاهش دهد و تجربه را لذت‌بخش‌تر کند.

مواجهه با ترس‌ها:

سینما ترس فرصتی برای مواجهه با ترس‌های شخصی فراهم می‌کند. این تجربه به تماشاچیان امکان می‌دهد که ترس‌های خود را در محیطی امن و کنترل‌شده کاوش کنند و رویارویی با آن‌ها می‌تواند به‌عنوان یک نوع درمان شخصی عمل کند.

تجربه‌های اجتماعی:

سینما ترس، به‌عنوان یک فعالیت اجتماعی، افراد را برای تجربه‌ای مشترک دور هم جمع می‌کند. این می‌تواند به تقویت پیوند‌های دوستی کمک کند و فرصتی برای ایجاد خاطرات مشترک فراهم آورد.

چه چیز‌هایی در سینمای ترس در انتظار ماست؟

اگر علاقه‌مند به تجربه یک حس خاص و جذاب هستید که تاکنون از ترس و وحشت نداشتید، به‌جرئت سینما ترس یکی از خاص‌ترین و ویژه‌ترین انتخاب‌هایی است که می‌تواند پیش و روی شما قرار بگیرد. بنا به دلایل ذیل:

آدرنالین: تماشای فیلم ترسناک، هورمون آدرنالین را در بدن آزاد می‌کند که باعث ایجاد حس هیجان و ترس می‌شود. این حس برای بسیاری از افراد لذت‌بخش است.

ترشح اندورفین:

ترسیدن در حین تماشای فیلم ترسناک، باعث ترشح اندورفین در بدن می‌شود. اندورفین نوعی مسکن طبیعی است که به کاهش درد و اضطراب کمک می‌کند.

مواجهه با ترس:

سینما ترس فرصتی برای افراد فراهم می‌کند تا با ترس‌های خود در محیطی امن روبرو شوند. این امر می‌تواند به آن‌ها در غلبه بر ترس‌هایشان در دنیای واقعی کمک کند.

فرار از واقعیت:

تماشای فیلم ترسناک، راهی برای فرار از مشکلات و استرس‌های دنیای واقعی است.

احساس همبستگی:

تماشای فیلم ترسناک با دیگران، می‌تواند حس همبستگی و تعلق خاطر را در افراد ایجاد کند.

سرگرمی:

سینما ترس می‌تواند سرگرم‌کننده و هیجان‌انگیز باشد.

تفکربرانگیز:

برخی از فیلم‌های ترسناک، پیام‌های عمیقی در مورد جامعه، انسان و یا فلسفه دارند که می‌تواند باعث تفکر و تأمل در بیننده شود.

تنوع:

ژانر وحشت، تنوع بسیار زیادی دارد و فیلم‌های مختلفی در این ژانر ساخته شده است که می‌توانند سلیقه‌های مختلف را راضی کنند.

رزرو و خرید بلیط سینمای ترس

انتخاب داستان و ژانر مناسب برای تجربه سینما ترس نقش مهمی در تعیین شدت و نوع هیجانی که تماشاگران تجربه می‌کنند، ایفا می‌کند. به طور معمول، انتخاب‌ها شامل ژانر‌هایی مانند وحشت کلاسیک، ماوراءالطبیعه، هیولاها، روان‌شناختی، و بقا می‌شوند.

فیلم‌های وحشت کلاسیک مانند “دراکولا” یا “فرانکنشتاین” تجربه‌ای نوستالژیک و ترسناک را ارائه می‌دهند. ژانر ماوراءالطبیعه، با فیلم‌هایی مانند “کانجورینگ”، باتکیه‌بر عناصر فراطبیعی و روح‌ها، حس ترس عمیق‌تر و مبهم‌تری را به تماشاگران منتقل می‌کند. فیلم‌هایی با تم هیولا مانند “گودزیلا” یا “علی‌رغم” به دلیل مواجهه با موجودات غول‌پیکر و ترسناک، اغلب باعث ترس و هیجان می‌شوند.

ژانر روان‌شناختی، مانند “سایکو” یا “جنون”، بر روی تنش‌های درونی و تأثیر آن‌ها بر رفتار انسان تمرکز می‌کند، ایجاد یک تجربه مضطرب‌کننده و فکربرانگیز که ممکن است به تماشاگران کمک کند تا با ترس‌های درونی خود مواجه شوند. نهایتاً، فیلم‌های بقا مانند “بازمانده” یا “جزیره شاتر” که در آن‌ها شخصیت‌ها برای زنده‌ماندن در شرایط سخت تلاش می‌کنند، می‌توانند حس تنش و هیجان فوق‌العاده‌ای را ایجاد کنند.

انتخاب داستان و ژانر بسته به سلیقه و تحمل ترس تماشاگران، می‌تواند بر این تجربه تأثیر بگذارد و محیطی را ایجاد کند که در آن ترس و هیجان به طور موثری با یکدیگر ترکیب شوند.